| Dag 4, het spektakel blijft! |
Emmeloord is niet meer bij de tijd.
EMMELOORD - Piet Bouma, 11 april 2008 Foto: Pim Meurs - Alexander Baljakin Als je als nietsvermoedend bezoeker Emmeloord binnenrijdt is de toren een markeringspunt voor het centrum. Het valt eerst niet op, maar het blijkt de torenklok steeds de tijd vijf voor vijf aangeeft. Hoewel de bronnen vaag zijn, gaat het gerucht dat de toernooiorganisatie de tijd in Emmeloord heeft gesaboteerd. Wat is het geval, het carillon van Emmeloord brengt elk half uur een schitterende melodie naar voren. Nu zijn dammers geen cultuurbarbaren, maar tijdens een dampartij wil men absolute stilte. Dit heeft men in Emmeloord bereikt door de tijd even stil te zetten….. Wie dacht dat de spelers na de afgelopen superfriday gas terug zullen nemen, komt bedrogen uit. Vrijwel alle partijen van de 5e ronde worden weldadig opgezet, waaruit blijkt dat bij de spelers een enorme wil tot winnen overheerst. En bij die wil tot winnen, hoort het maken van fouten. Frits Luteijn vergaloppeert zich al na tien zetten, door in zijn drang tot compliceren een kleine combinatie te missen. Auke Scholma accepteert het cadeautje onbewogen, waarna de partij snel tot een einde gebracht wordt. Wim van der Kooij en Hein Meijer brengen een theoretische Keller op het bord, waarbij zwart doorstoot naar veld 32. En zoals al eerder dit toernooi, loopt Van der Kooij in het late middenspel toch nadeel op. Maar het zit Hein niet mee, er komt maar een bescheiden puntenoverwinning uit de bus. Pim Meurs zoekt brutaalweg de aanval tegen koploper Alexander Baljakin. In een partij uit één stuk lijkt Baljakin voor het eerst in dit toernooi enigszins onder druk te staan. Meurs probeert het nog in een vier om vier eindspel, maar dit wordt vakkundig door Alexander geriposteerd. Gerlof Kolk en Sven Winkel betwisten elkaars voorposten en zorgen eveneens voor interessant spel. Uiteindelijk wordt er afgewikkeld naar een stand, waarbij beiden dam kunnen halen. Remise is het resultaat. Kees Thijssen verzorgt diepzinnige omsingelingsmanoeuvres tegen Anton van Berkel. Thijssen investeert zeeën van tijd. Via een drie om drie komt er een apart spelbeeld op het bord. Na enkele nivellerende acties, lijkt de omsingeling van Thijssen afgeslagen. Van Berkel gaat vervolgens in op een wederzijdse damafwikkeling. Thijssen komt een schijfje voor en probeert nog een puntenoverwinning te forceren. Maar in de nieuwe Delftse theorie blijkt dit een standaardremise op te leveren. Ron Heusdens verkrijgt vanuit een onorthodoxe Roozenburg de aanval. Jeroen van den Akker ruilt uiteindelijk de voorpost op 23 af, waarna de spelers toch vrij snel in een remisevariant belanden. Het duel Derkx – Dolfing verloopt rustig. Maar zodra de tijdnoodfase nadert, wordt de spanning opgevoerd. Dolfing zet druk op Derkx’ korte vleugel. Boudewijn moet daardoor vluchten in een nadelig eindspel. In tijdnood doet Martin niet de beste zet. Flits geeft de zet 45…23-28 aan. In de demonstratieruimte wordt onder vakkundige leiding van Tjalling Goedemoed deze variant ook bekeken. Ook Derkx en Dolfing concluderen tot winst voor zwart, al geeft Derkx desgevraagd aan, dat hij natuurlijk door had gespeeld. In dit NK zijn wonderbaarlijke ontsnappingen al vaker voorgekomen…. Morgen de zesde ronde. De topper Dolfing – Baljakin staat op het programma. Ook Tjalling Goedemoed is weer aanwezig om de partijen van deskundig commentaar te voorzien. |