Dag 3, de dubbele beproeving…..
Baljakin dendert voort.

EMMELOORD - Piet Bouma, vrijdag 11 april 2008

Vandaag een dubbele ronde op het menu. Voor de toeschouwers natuurlijk het neusje van de zalm. Eerst de spannende slotfase meemaken van de ochtendronde, ondertussen een lekkere damlunch in ’t Voorhuys (aan te bevelen!). Daarna met eventueel meegereisde eega shoppen in het gezellige centrum van Emmeloord. En als toetje de idolen voor de tweede maal in actie zien. Voor de meeste topspelers is evenwel het spelen van twee rondes op een dag een crime. Men kan het vergelijken met een allround schaatstoernooi, waar je met het 1.500 meter kuchje nog in de strot, gelijk voluit aan de bak moet voor de 10.000 meter.

De echt ongelukkigen zitten langer dan 12 uur aan het bord gekluisterd. Een schaatser kan een misslag doen en nog steeds een topprestatie neerzetten. Een dammer kan na een blunder in 99% van de gevallen gelijk inpakken. Die wedstrijdspanning, met de druk van het vermijden van de grafzetten, is ontzettend zwaar.

Enfin, er viel vandaag voor de toeschouwer veel te genieten.
In de ochtendronde stond het belangrijke duel Kees Thijssen – Alexander Baljakin op de agenda. In een partij, waarbij Kees zijn favoriete omsingeling op het bord kreeg, bleef Baljakin makkelijk op de been met remise als resultaat. Inmiddels had Luteijn de winst al binnen tegen Van Berkel, die een plotseling een schijfwinst niet meer tegen kon gaan. Ook de andere borden raken in vuur en vlam. Bij Van den Akker – Dolfing en Kolk – Meurs klassieke structuren. In de tijdnoodfase raakt Van den Akker het spoor bijster en verliest verrassend. De uitslag had andersom kunnen (moeten) vallen. Ook Kolk verliest, nadat hij een schijf moet prijsgeven.
Het duel Heusdens – Meijer ontaardt in een strategie van aanval en omsingeling. De aanval slaat uiteindelijk na flinke onnauwkeurigheden van Heusdens door en in een overmachteindspel wordt wit naar de slachtbank geleid.
Spectaculair zijn de ontmoetingen Van der Kooij – Winkel en Derkx – Scholma. Wim van der Kooij lijkt zijn revanche voor gisteren te krijgen, door met vele combinatieve dreigingen een schijf te winnen. Sven Winkel zwijnt tenslotte door in een 4 om 1 eindspel alsnog een remise te pakken. Auke Scholma plaatst een schijnoffer dat hem de winst op moet leveren, maar hij faalt evenzeer jammerlijk in de afwerking

‘s Middags doet een aantal spelers het wat kalmer aan. In de partij Luteijn – Meijer gaan de schijven snel in het doosje en op de 41e zet wordt remise besloten. Het gerucht gaat dat Frits Luteijn vervolgens nog even op de clubavond een partijtje speelt. Martin Dolfing wint na een afwikkeling een schijf tegen Pim Meurs. Meurs heeft flinke compensatie en al rap staat het bordje 1-1 op de damtafel.
Ron Heusdens en Auke Scholma zoeken de afgronden op, maar besluiten net voor de tijdnoodfase de remisehaven binnen te varen.
Baljakin verkrijgt tegen Kolk het voordeeltje van een zwarte schijf op 35. Hij buit dit grootmeesterlijk uit, en Kolk mag zijn tweede nul noteren. Met deze tweede overwinning stelt Alexander nadrukkelijk zijn kandidatuur voor de titel.
Bij Van den Akker – Derkx, speelt Boudewijn volgens insiders een paar verschrikkelijke zetten achter elkaar. Het tij lijkt nog te keren, maar vlak voor de tijdcontrole vlecht Jeroen een onpareerbare dreiging in de stand. Het afspel wint daarna moeiteloos.
Wim van der Kooij herhaalt zijn zwarte openingsopzet uit de 2e ronde. Deze keer komt dit beter uit de verf. In het late middenspel gaat er toch iets mis en countert Van Berkel. Het ingewikkelde eindspel in de slotstand lijkt echter nog steeds remise na 15-20 als Wim uitgeput de handdoek in de ring gooit.
Van der Kooij ligt vervolgens na twee marathonpartijen uitgeteld op de fraaie tapijtvloer. Titelhouder Kees Thijssen tenslotte, bereikte vanmiddag niet veel tegen Sven Winkel; er rolde een puntendeling van het bord. Wanneer zal de vijfvoudig Nederlands kampioen op stoom komen….?

Morgen alweer de vijfde ronde van dit kampioenschap. Als nevenactiviteit het open Flevolands sneldamkampioenschap en daarna demonstraties van Tjalling Goedemoed, het enfant terrible van de Nederlandse damwereld. Met scherpe opmerkingen/kritiek heeft hij menig dambestuurder c.q. organisator de wenkbrauwen doen fronsen.
Zijn didactische kwaliteiten staan buiten kijf. De damtrainer brengt vele noordelijke jeugdtalenten naar de top. Hoogtepunt is natuurlijk het meedoen van Gerlof Kolk aan deze finale. De leerling heeft de meester gepasseerd…
Ook als explicateur heeft hij zijn sporen verdiend. Samen met het publiek zoekt hij naar de damwaarheid in stellingen. Op het demonstratiebord worden dan de onvermoede fraaie mogelijkheden van het spel getoond.
Kortom, opnieuw de moeite waard om af te reizen naar de Noordoostpolder.